या इथे 'नाडी भविष्य' कर्ते महर्षी हे 'रिंग मास्टर' आहेत. भविष्याच्या आसूडाला तो 'थोतांड' म्हणून आव्हान देऊन आपण रिंगणात उतरला आहात. वर्तमानपत्रांतून परिपत्रके व लेख लिहून व मला मध्ये घालून "पहा या रिंग मास्टरची कशी 'ऐशी की तैशी करतो' नाही तर ५ लाख देतो, असे डरकाळ्या फोडणारे आवाज आपण वेळोवेळी करता. या सर्व परिस्थितीत मी रिंगणात कसा? नाडी केंद्रे जेथे आहेत तेथे कूटलिपी वाचणारे उपलब्ध आहेत. अशा विविध केंद्रांना भेटून एकच पट्टी विविध नाडी वाचकांकडून वाचवून घेऊन त्यातील मजकुराची सत्यता, अर्थवत्तता अचूक व तात्काळ काढता येते. हे आपणांस चांगलेच ठाऊक आहे. एरव्ही मीच रिंग मास्टर, माझीच सर्कस, माझेच रिंगण आणि माझेच टाळ्यापिटू प्रेक्षक याच कूपात राहून मग शास्त्रीय संशोधनाचे ढोंग कशाला?

याचे साधे कारण हे आहे की नाडी केंद्रास भेट देण्यास यायचे नाही अ. नि. स. चे तोंड काळे करून घ्यायचे नाही. आपल्या अं.नि.स. सर्कसचे चालायचे दिवस आता फार जिकिरीचे झाले आहेत. प्रवीण कसरतपटू शिष्यगण आपणांस सोडून गेले आहेत इतर शिलेदारांनाही आपल्या आसुडाचा बेगडीपणा लक्षांत आला आहे. वर्तमानपत्रवाले एकजात आपल्या विविध क्लृप्त्यांना आपल्यामागे कुत्सितपणे हसून नावे ठेवतात, मात्र तोंडावर व वर्तमानपत्रातून नावे ठेवायला आपल्या सर्कसचा दरारा मोठा असल्याने टाळतात. पण जे आपल्या कल्पनाविश्वात तल्लिन असतात अशा आपणांस हे लक्षात आलेले नाही.